شهید عبدالله واعظی

 واعظی، عبدالله: پنجم فروردین ۱۳۴۰ ، در شهر صائین قلعه از توابع شهرستان ابهر به دنیا آمد. پدرش ذکرالله و مادرش طوبا نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و سوم آذر ۱۳۵۹، در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید عبداله واعظی در وصیتنامه خود بیان می‌کند: امروز، کربلاى انقلابمان، خون مى خواهد و من مى روم تا به یزید و یزیدان، بفهمانم که شهادت بالاترین، آرزوى ماست.

در وصیتنامه این شهید می‌خوانیم؛

وصیت‌نامه

(بسم الله الرحمن الرحیم))

به نام خداوند یکتا، یاور مستضعفین و مظلومین و ستمدیدگان تاریخ و خداى شهداء و صالحین و جهت وجهى ((للذى فطر السموات و الارض حنیفاوما انا من المشرکین))انعام 79

امروز، حسین زمان تنها نیست و امروز فرزند فاطمه در برابر سپاهیان کفر و ابرقدرتهاى پست، بى یاور نیست.

امروز، کربلاى انقلابمان، خون مى خواهد و من مى روم تا به یزید و یزیدان، بفهمانم که شهادت بالاترین، آرزوى ماست. مى روم، شاید نینوایى بیابم و در عاشوراى دوران، هدیه ناقابلى در راه پیروزى حق بر باطل و اسلام بر کفر در پیشگاه مولایم، مهدى (عج) تقدیم نمایم و امیدوارم این قطره خون بى ارزش من، براى بارورى انقلاب اسلامى جهانیان، مورد پذیرش آقا ولى عصر (عج) و نایب او امام خمینى، قرار گیرد.

اى پدر و مادر مهربانم و بهتر از جانم، حلالم کنید. اگر انتظارم، جامه عمل پوشید و شهادت نصیب من گردید، هیچ ناراحت و غمگین نباشید. و مادر جان، در شهید شدنم، هیچ اشک نریز و افتخار کن که چنین فرزندى را به اسلام قربانى دادى و این نکته، همیشه یادتان باشد که امام را فراموش نکنید و امیدوار باشید که رزمندگان پیروز برگردند.

در آخر، اگر شهادت، نصیب من گردید، مرا در وطن خود یعنى در صائین قلعه به خاک بسپارید.

خداحافظ

عبدالله واعظى مورخه 21/9/59