یار محمدی، اسماعیل: یکم مهر ۱۳۴۴ ، در روستای شاه بلاغ از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش سلطنت نام داشت. کارگر نانوایی بود. ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و نهم خرداد ۱۳۶۲ ، در بانه هنگام درگیری با نیروهای حزب دمکرات بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکرش را در مزار پایین شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
دل نوشته دختر شهید زهرا یارمحمدی در کتابش لبخند اشک
راستی بابا دست‌هایم را ببین چقدر لرزش دارند؟ می‌دانی چندین سال می‌شود که منتظرند تا حتی در خواب در آغوشت بگیرند؟ تنها ارتباط آنها با تو سنگ مزارت است. آنها خستگی روزگار را با شستن سنگ مزارت در می‌کنند. با تو حرف می‌زنند. تو را لمس می‌کنند. هنوز هم که هنوز است حس بچگی‌ام را فراموش نکرده‌ام؛ وقتی که گرد و غبار مزارت را پاک می‌کردم وقتی آب روی سنگ مزارت می‌ریختم دوست داشتم دست‌هایم را به جایی نزم و نشویم؛ چون می‌ترسیدم آن بوی گلاب و آن گرد و غبار که وجود تو را در وجود من تداعی می‌کرد از بین برود.
من به همان گرد و غبار دست‌هایم که ارمغان هستی تو بود راضی‌ام. ببین چه قدر قانعم؟ تونیستی؛ اما من – دختر تو – با توأم و لحظه‌هایم را با تو سپری می‌کنم؛ چرا که تو پدر معمولی نبودی و همه وجودت بوی خدا می‌داد. از زندگی‌ات که بیشتر از یک مشت خاطرات نمی‌دانم و شهادتت که همواره قصه‌اش برایم دردناک‌ترین قصه روزگار است؛ اما هدفت را فهمیده‌ام و این پاسخ تمام سوأل‌هایم است و البته بسی برایم شیرین و گوارا!
